14 maj 2016 - Życie jest sielskie

Taaak... ale chyba tylko dla kotów, bo jeśli chodzi o mnie i chyba większość ludzi, to w życiu sielskie są tylko chwile. I właśnie teraz jest taka chwila. Do ogrodu przybyły prześliczne panny młode i zmuszają mnie, żeby na nie patrzeć z zachwytem. I patrzę, bo wiem, że panną młodą jest się krótko. Trzeba się nacieszyć zanim delikatne płatki (i panny młode również ) spadną na ziemię.

I nawet stolik z pnia pozazdrościł drzewom i też "zakwitł" tak jak umiał.

A w ogóle to coś się stało z czasem. Jego nie ma. Czy tylko ja tak mam? Wiem, że im człowiek starszy to czas leci szybciej, ale żeby aż tak...

Szukałam przyczyn i znalazłam dwie podstawowe.

Po pierwsze mam taką ideę fix aby jak najmniej nowych rzeczy kupować a raczej przerabiarać stare. Świat jest pełen rzeczy niepotrzebnych, wyrzucanych, sprzedawanych za grosze i jeśli tylko ma się ochotę ( i czas oczywiście ) można z nich zrobić coś ciekawego. Od kiedy zrozumiałam, że Ziemia to żywy i ŚWIADOMY organizm (jak mogłoby być inaczej) staram się oszczędzać jej zasoby. Myślę, że są marnotrawione na wytwarzanie wciąż nowych i często zbędnych rzeczy ( np. widziałam pojemnik na jednego banana). Natarczywe reklamy wmawiają nam potrzebę kupowania nowych, lepszych, modniejszych, nowocześniejszych i często g... wartych towarów. A sterty śmieci rosną. Jasne, że nie da się nie kupować wcale, ale wiele można przerobić. Recykling jest o.k . Trzeba tylko znaleźć czas bo zdolności ma każdy większe lub mniejsze.

Tu moja przerobiona łazienkowa szafka.

A tak wyglądała przed liftingiem.

Wieszaczek na ręczniki był sosnowy z wymalowanym na kaflu herbem niemieckiego miasta.

Na kaflach, które zostają w każdym domu po remoncie lub budowie, można robić obrazki.

Albo podstawki pod talerzyki czy gorące garnki.

A tu drewniana walizka z takiej grubszej sosnowej sklejki.

Drugi powód braku czasu jest taki, że wymiksowałam się z matrixa i przestałam jeść śmieciowe jedzenie. Dotarło do mnie (szkoda ,że tak późno), że człowiek nie jest fabryką przetwórstwa chemicznego i nie może pakować w siebie wszechobecnej chemii bez negatywnych skutków dla zdrowia. Od dwóch lat eliminowałam trucizny z jedzenia, ale od listopada pojechałam "po bandach" i pozbyłam się z kuchni cukru, glutenu, mięsa z wielkoprzemysłowej hodowli i na ile się da przetworzonej żywności.

I co?

I stoję teraz w kuchni dłuuugo, bo konsekwencją tego jest robienie prawie wszystkiego samemu łącznie z ketchupem, musztardą, majonezem itp. Po prostu od nowa uczę się gotować.

Tu np. moja bezglutenowa i bezcukrowa babka. Czekolada na wierzchu jest z avokado, miodu i karobu (zdrowy zamiennik kakao-czyli mączka z chleba świętojańskiego).

I chleb piekę. Bezglutenowy, szybki jak błyskawica.

Po trzy na raz, żeby był na kilka dni.

Podziękowałam za soki z kartoników i wyciskam w wyciskarce (teraz z dodatkiem mleczu i pokrzywy). No i przecież jeszcze uprawiam przetwórstwo mleka i coś cukierkowatego też czasem robię. Jakoś powoli to wszystko ogarniam, bo zawzięłam się okrutnie.

Zaraz zaraz ! Napisałam co napisałam, ponarzekałam na brak czasu, pojęczałam i ... własnie mnie olśniło!!!

Przecież to, że sobie skrobię i maluję meble, robię obrazki i inne ozdóbki, próbuję zdrowo gotować, zbieram zioła i postanowiłam nawet w tym roku nie zaniedbać ogródka warzywnego, to przecież sielskie życie jest

A że nie mam czasu? A dlaczego mam go mieć skoro każdy fizyk kwantowy mówi, że czas to iluzja, że czas nie istnieje. Jak mam mieć coś czego nie ma? Ci od fizyki kwantowej twierdzą, że jest tylko wielkie TERAZ.

A tamci w amazońskiej puszczy nie liczą czasu, nie mają zegarków, nigdzie się nie spieszą, nic nie muszą, na nieszczęśliwych nie wyglądają wręcz odwrotnie jakby im niczego nie brakowało, potrzeby jakoś zaspokajają i na hamakach z liści utkanych zdąrzą poleżeć (Cejrowski widział, Beata Pawlikowska widziała).

To co oni tam w tej puszczy  fizykę kwantową ogarnęli czy jak?

A nasza super mądra cywilizacja wiecznie się spieszy. Trzeba szybciej jechać, szybciej jeść, szybciej wypoczywać, szybciej spać bo szkoda czasu.

A więc szkoda nam czegoś co nie istnieje? Gonimy za czymś czego nie ma, nie zwracając uwagi na TERAZ ?

Czyżby ktoś nas nałapał i nabił w butelkę?

Od dzisiaj koniec z narzekaniem na brak czasu, bo jedna pani (Margaret Fuller) powiedziała, że niektórzy ludzie chcąc się urządzić w życiu, zapominają żyć.

Komentarze